Op weg naar Fleur De Lys trotseren we enkele straten van een ongure wijk in San Francisco. Dat dit niet ons beste idee was, blijkt uit het feit dat een voorbijrijdende politiewagen zijn ruitje opendraait en ons vraagt ‘of we wel weten waar we heen gaan’. We knikken schaapachtig en stappen door.
Fleur de Lys weet zijn gasten te ontvangen: met vier staan ze klaar om ons hartelijk welkom te heten. Nadat we onze reservering bevestigen, worden we naar onze tafel begeleid. Een aangename, ietwat verduisterde maar warme zaal groet ons.
We starten met een lekkere en mooi gepresenteerde rosé crémant. Ook hebben ze onthouden dat we een vegetarisch parcours willen afleggen. En dat kan zowel in de vorm van het menu Vegetarian Feast, als in een vegetarisch alternatief van de gerechten die we uit de menukaart mogen pikken. Het menu ziet er evenwel onberispelijk uit, en we kiezen de versie met de bijpassende wijnen. Dit laatste zal de beste keuze ooit blijken.
Nog bij de amuses, een heerlijk mozzarella-truffel-burgertje (om te jodelen!), pittige popcorn en een baby cosmopolitancocktail, krijgen we al een eerste glas witte wijn: een Pinot Gris uit Monterey. Een goed wijnjaar, weet de sommelier te vertellen en we denken op dat moment dat we naam en jaar zullen onthouden. Niet dus. Het is een ietwat fruitige wijn maar duidelijk topklasse. Het is ons even onduidelijk of we het met dit glas zullen moeten doen voor zowel de amuses als het eerste voorgerechtje. De nog openstaande vraag wordt meteen beantwoord als de ober na de amuses de glazen komt bijschenken. Erg leuk, vooral omdat we in het buitenland het al anders troffen. Een aardige man, die sommelier, en bovendien fan van ons Belgisch Chimaybier. Tof.
Het eerste gerechtje uit het viergangenparcours bestaat uit een slaatje met avocado, gefrituurde kapper en krokante paddenstoel, een tasje met een muntige caramelsubstantie, en vijf frietjes die niet uit aardappelen zijn gesneden maar uit kikkererwten werden samengesteld.
De tweede wijn wordt geschonken. We zullen onthouden: een Chardonnay uit noord Californië. Deze superieure wijn moet wel de beste chardonnay zijn die ooit onze tong streelde. En ook het gerecht is alweer een explosie van smaken. De gegrilde venkel met ui, wortel, en overgoten met een basilicumjus lijkt bescheiden maar is groots.
Bij het gepocheerde eitje met truffel, asperges en een bloemkoolroosje wordt een fantastische rode wijn geschonken. Euforie.
Het plezier houdt niet op bij de dessertronde. Erg leuk bovendien dat we elk een dessertje van de kaart mogen kiezen. De ene kant gaat voor het appeltaartje en krijgt daarbij een zoete sherry. Bij het chocoladetaartje met wat subtiele meringue en pralines, krijgen we een glaasje oude Sandeman. We krijgen ook al de huisgemaakte zoetigheden: madeleintjes, cakejes, chocoladetorentjes, een frambozentaartje en een chocoladetaartje.
Hoewel we de huisgemaakte delicatessen al kregen, vragen we toch nog een kopje thee. De aroma’s van de respectievelijk kamille- en ijzerkruidthee sluiten deze perfecte avond af. Bij het naar buiten gaan ontmoeten we nog even de chef zelf. We kunnen niet nalaten een foto te vragen. Op de website zagen we Hubert Keller nog poseren naast Charlize Theron, en nu staan wij trots zij aan zij met de sympathieke meesterchef!
www.hubertkeller.com
Onze score: this is heaven
Bediening: hoffelijk en talrijk
Omgeving: warm
Prijs: high
Geen opmerkingen:
Een reactie posten