En zo geschiedde. Misschien was de dag waarop ongelukkig gekozen. Veel volk in Oostende, en veel volk met kinderen in Adelientje. Begrijp ons niet verkeerd, kinderen zijn leuk. Als ze stil zijn.
We hebben laat ontbeten, en kiezen daarom maar één gerechtje. Maar eerst klinken we met een ietwat flauwe picon witte wijn. Daarna wordt al meteen een eerste glas geschonken van de Chablis die we kozen. We zijn laat gearriveerd, en rond ons is iedereen al verdiept in koffie en dessert. De kinderen die het meeste kabaal maken, blijken de kinderen van het huis te zijn.
Na een goed uur wachten - de desserts kregen duidelijk voorrang - krijgen we onze gerechten. Mosselen waren niet voorhanden, en daarom kozen we voor gebakken zeetong aan de ene en voor gebakken kabeljauw aan de andere kant. Een stuk kabeljauw om U tegen te zeggen. Fors en perfect gebakken. Ook de zeetong is onberispelijk. We vinden kleine exemplaren soms smaakvoller dan grote, maar voor deze geldt die regel niet. Leuk extraatje is dat de tong twee stevige kuiten bevat. Lekker!
We betwijfelen niettemin of deze plek nu wel zo uniek is als wordt beweerd. Het restaurant gaat al jaaaren mee, maar de ziel is er duidelijk al een tijdje uitgeknepen. BV's stoefen er nog wel eens mee als ze hun favorieten moeten opsommen. Maar er zijn zoveel redenen waarom we lak hebben aan BV's.
Nog een klein nadeel is dat we bij het buitenkomen merken dat onze kleren naar 'keuken' ruiken.
www.restaurantadelientje.be
Onze score: just ordinary
Bediening: vriendelijk
Omgeving: gewoon
Prijs: medium
Geen opmerkingen:
Een reactie posten